مسیر بومی سازی دانش توربین های کلاس E در کلاس F‌ تکرار می شود؟

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی نیرو نیوز ، توربین‌های کلاس E بیش از 4 دهه است که در صنعت نیروگاهی جهان به کار گرفته می شوند. این توربین‌ها که در دهه 80 میلادی دستاوردی جدید در صنعت نیروگاهی محسوب می شدند ، توانستند خیلی زود جای خود را در بخش تولید نیروی برق حرارتی باز کنند ، به طوری که هم اکنون بخش عمده‌ای از تولید برق کشورهای در حال توسعه در بخش حرارتی از این کلاس از توربین ها تأمین می شود.

ایران نیز مستثنی از این امر نیست و از 20 سال پیش به عرصه ساخت توربین های کلاس E ورود کرده است. در 20 سال گذشته، توربین های کلاس E با به روزسازی و ارتقای توان مستمر ، نقش پررنگی در تولید نیروی برق کشور داشته اند. این نوع توربین ها در حالت ساده گازی راندمانی 36 درصدی و در حالت سیکل ترکیبی راندمانی 54 درصدی برای نیروگاه مهیا می کنند.

کشورهای توسعه یافته در صنعت نیروگاهی جهان ، با ارتقای توان توربین های کلاس E ، تعریف توربین های موسوم به کلاس F را در برنامه قرار دادند به طوری که در دهه 90 میلادی و در حالی که استفاده از توربین‌های کلاس E به شدت گسترش یافته بود ، چنانکه 80 درصد تولید نیروی برق حرارتی در واحدهای گازی با استفاده از توربین های کلاس E تأمین می شد ، ساخت و بهره برداری از توربین های کلاس F که دانشی نو محسوب می شدند سهمی کمتر از 20 درصد را به خود اختصاص می داد.

توربین‌های کلاس E دو دهۀ پیش، سهم شایان توجهی در تولید برق حرارتی در سراسر جهان و به ویژه در کشورهای توسعه‌ یافته داشتند. انتقال دانش فنی ساختِ این توربین ها هر چند با تاخیری یک دهه‌ ای به ایران رسید ، اما ظرفیت تولید برق کشور را افزایشی چشمگیر داد و دغدغۀ کم‌ برقی را که در سراسر دهۀ 60 شمسی بر کشور سایه انداخته بود ، تا حدود زیادی مرتفع کرد.

در اواخر دهۀ 1370 و اوایل دهۀ 1380 دانش ساختِ این کلاس از توربین در تعامل با صاحبان این دانش یعنی شرکت های بین‌المللی چون زیمنس به ایران وارد شد و در اختیار شرکت‌ های توانمندی چون گروه مپنا قرار گرفت. ظرفیت‌ های داخلی متعدد اعم از منابع انسانی ماهر و آموزش‌ دیده تا تجهیزات و ماشین‌ آلات پیشرفته‌ ای که در این سال‌ها و در تعاملات تنگاتنگ میان شرکت‌ های داخلی و خارجی ایجاد شد و توسعه یافت ، صنعت برق ایران را به نقطۀ خودکفایی و بی‌نیازی رساند.

دستاورد این تدبیر ، یک دهه بعد خود را بیش از هر زمان دیگری نشان داد ؛ زمانی که تحریم‌ های بین‌المللی صنعت انرژی ایران را نشانه گرفته بود و تهدیدهایی جدی را متوجه توان داخلی کشور کرد، صنعت توسعه یافته برق به لطفِ دانش بومی‌ سازی شده در شرکت‌ های دانش بنیان ، قادر به پاسخگویی به تمامی نیازهای موجود در داخل بود و دورانی را از سر گذراند که خاموشی سراسری در آن ثبت نشد.

اکنون مسیری مشابه را در داخلی سازی توان و دانش طراحی و ساخت توربین های کلاس F در صنعت برق حرارتی در پیش گرفته ایم که اگر این مسیر، مشابه بومی سازی دانش طراحی و ساخت توربین های کلاس E در کشور طی شود، می تواند تا سالها پاسخگوی نیاز صنعت برق کشور باشد.

انتهای پیام/