به گزارش پایگاه اطلاع رسانی نیرو نیوز ، با توجه به سهم بیش از ۸۵ درصدی نیروگاه های حرارتی در تولید عملی برق کشور که در برخی سالها این سهم به ۹۰ درصد هم می رسد، سنجش مستمر وضعیت صنعت برق حرارتی در کشور بسیار حائز اهمیت است.
یکی از ملاک های ضروری برای سنجش فعالیت بهینه این صنعت، بررسی عمر واحدهای حرارتی است.
در مطالعات اقتصادی در جهان، عمر مفید بهره‌برداری از نیروگاههای بخاری حداکثر ۳۰ سال و عمر مفید بهره برداری از نیروگاههای گازی حداکثر ۲۰ سال تعیین می شود.
در ایران ۱۸ درصد از واحدهای حرارتی ما با مجموع ظرفیت ۱۰ هزار و ۵۰۰ مگاوات، بیش از ۳۰ سال عمر دارند. از این رقم سهم واحدهای فرسوده بخاری ۷۳۰۰ مگاوات و سهم واحدهای فرسوده گازی، ۳۲۰۰ مگاوات است.
به عبارتی، حدود یک پنجم ظرفیت نصب شده تولید برق حرارتی کشور، فرسوده و نیازمند بازسازی است.
طبق برآوردهای انجام شده، با هزینه‌ای کمتر از ۳۰ درصد هزینه سرمایه‌گذاری لازم برای احداث نیروگاه جدید می‌توان نیروگاههای فرسوده در مدار بهره برداری را بازسازی کرد؛ از اینرو با توجه به نیاز شبکه به افزایش ظرفیت های تولید برق، بحث بازسازی واحدهای فرسوده می تواند به عنوان یکی از مباحث اولویت دار صنعت برق کشور مطرح شود.
در دولت یازدهم (در سال ۹۴) طرحی با عنوان "طرح بازتوانی نیروگاههای فرسوده" در دستور کار شرکت تولید نیروی برق حرارتی ایران قرار گرفت که با توجه به ابعاد تعریف شده برای این طرح، به عنوان بزرگترین طرح نیروگاهی کشور لقب گرفت.
در این طرح در فاز اول مقرر شد تا ۱۳ نیروگاه بخاری که تعدادی از آنها به بخش خصوصی واگذار شده بودند و تعدادی دیگر کماکان در مالکیت بخش دولتی بودند، بازسازی، مدرنیزه و بازتوانی شوند؛ برای این کار با استفاده از ظرفیت قانونی ماده ۱۲ قانون رفع موانع تولید رقابت پذیر و ارتقای نظام مالی کشور، فعالیت‌های متعددی اعم از تهیه گزارشهای فنی و اقتصادی طرح و انجام مطالعات محیط زیستی، انجام مطالعات M&V و … آغاز شد و طرح های تکمیل شده به شورای عالی اقتصاد، جهت تصویب ارسال شد.
اگرچه بعد از تصویب طرح ها در شورای عالی اقتصاد، طرح هایی چون بازسازی نیروگاههای بخاری بندرعباس، رامین اهواز، شهید منتظری، اصفهان، شهید رجایی، شهید مفتح، بیستون، لوشان، طرشت، بعثت و نیروگاه گازی ری در دستور کار قرار گرفت، اما به نظر می رسد روند اجرای طرح های بازتوانی نیروگاه های فرسوده کشور، در مجموع روندی کند است و باید در این زمینه، با شناسایی و رفع چالش ها و موانع، بیش از پیش تسریع شود.
به‌طور میانگین هزینه احداث هر واحد گازی حدود ۴۰۰ دلار بر کیلووات و زمان احداث هر واحد گازی ۲ سال است. هزینه احداث هر واحد بخاری ۱۰۰۰ دلار بر کیلووات و مدت زمان لازم برای احداث آن ۵ سال است. همچنین هزینه احداث یک واحد سیکل ترکیبی ۷۰۰ دلار بر کیلووات و زمان مورد نیاز برای احداث آن ۴ سال است؛ با این تفاسیر، توسعه ظرفیت تولید در شبکه برق با احداث نیروگاههای جدید، به میزان قابل توجهی زمان بر و هزینه بر است. در حالی که هزینه بازسازی واحدهای فرسوده موجود، ۳۰ درصد هزینه های احداث واحدهای جدید است.
فرسوده بودن ۱۸ درصد واحدهای حرارتی موجود، به معنای فعالیت ۱۰۵۰۰ مگاوات نیروگاه با راندمان پایین است که اگر این واحدها نوسازی و بازسازی شوند، به مقدار قابل توجهی راندمان تولید برق حرارتی کشور افزوده خواهد شد که تحقق این امر، آوردهای اقتصادی و زیست محیطی بسیار قابل توجهی برای کشور به همراه دارد.
انتهای پیام/
